පටිභාන කවි යනු දහම් සමාධියකින් යමක් අරමුණු කළ විට ඒ සම්බන්ධ තොරතුරු සහිතව මනෝමයෙන් ගෙතී එමින්, ශ්‍රාවක පිරිසගේ රාගාදී කෙළෙස් සිඳලීම පිණිස උපකාරී වන, භාවනා කමටහනක් බඳු, ගණ, තිථි, අක්ෂර නිවැරදිව ගැලපී එන කවි පදයි.
පටිභාන කවි උත්සාහයෙන් ගොතා කියන්නාවූ හිටිවන කවි වලින් වෙනස් වන්නේ එබැවිනි.
පටිභාන කාව්‍යමය හැකියාව සසර පාරමී බලයෙන් විවිධ මහ රහතුන් වහන්සේලාටද තිබී ඇති බව ත්‍රිපිටකයේ සමහර දේශනා වලදී උන්වහන්සේලා තථාගතයන් වහන්සේගේ ගුණ කවි දහස් ගණනින් ගායනා කරමින් වර්ණනා කර ඇති අවස්ථාවන් අධ්‍යයනය කරන විට පෙනේ.
යහපත පතා මුනි රජිඳුන් එම දානේ
සදහම් ගුණය දෙවමින් යහපත මානේ
යම් දා විසාලා යන පුර එම තානේ
රෝ බිය දුරු කරපු හැටි සිහිවනු ඕනේ
දෙවු බඹ පිරිස් සහ සැම ලොව තුළ ඉන්නා
සැම මහ පිරිස ඒවා ගුණ දකිමින්නා
පවතින දුක් ද දුරුකර සෙත ගෙන දෙන්නා
මහ මුණි රජානන් අනුහස පවසන්නා
